"We came together underneath the stars above. What started out as liking soon developed into love. I sense a certain something that, in my heart, felt so true that I knew I waited all my life to fall in love with you."

*JENDI ^_____^

Hey hey. Kilala ako sa nickname na Jeje. Nang may makaaway ako, ang tawag niya sakin ay Jendi o di kaya'y Jepoks. Haha. Nagustuhan ko nga kaya yun nalang ilagay ko rito. Try niyo nalang idecipher kung anong ibig sabihin nun ;) I wear eyeglasses so most people think of me as a geek, and I don't know why. I usually write stuff on my cellphone but since it was stolen by some girl, I'd do it here nalang.

Yung iba rito based on true life. I hope you'll like it! Comments are highly appreciated! :)



POSTS

Prologue
Chapter 1
Chapter 2

Layout: hasta mañana
Banners: reviviscent
Others: (1 | 2)


Chapter 7
Monday, December 27, 2010 || 4:49 AM

July 6, 2010; Tuesday

"Karen bumangon ka na dyan, aalis tayo ngayon."

Aalis? Eh Tuesday ngayon ha? Tinignan ko yung orasan na nasa side table ko. AY?!? 10AM NA!?!

"Umabsent ka muna ngayon. Today is officially brother-sister day! Search mo pa sa google. Pero siyempre joke ko lang yun. Sinabi ko na kina mommy pati daddy yung tungkol dito. Okay naman daw. Ligo ka na."

"Sige."

Si kuya talaga oh. Masyado akong mahal. Ay kung hindi ko pa namemention sa inyo ang buong pangalan pala nitong kapatid ko ay Kadmiel. Pero I prefer talaga na tawagin siyang kuya Miel, mas maganda. Lahat kami letter K eh. Haha mahilig sa K magulang ko.

Anyway, may napaniginipan ako kagabi.

Si Japol. May tumawag kasi sa aking Renee, eh si Japol lang naman tumatawag sa akin ng ganun? Ewan pero namimiss ko na rin yung mokong na yun. Pero ewan, di nagparamdam after graduation eh. Ayun, di ko na nakakausap o nacocontact man lang.



Nagpunta na nga kami ni kuya Miel sa Robinsons Ermita. Lahat ba naman ng luho ko pinagbibigyan. Ano kayang nakain nito? Haha.

Pumila na kami nun sa McDo para umorder nang may makakita biglang sumigaw sa likod ko.

"PAR!"

Edi kami naman ng kapatid ko nacurious kung sinong par ba yung tinatawag nitong ugok na to. Kalakas-lakas ng boses parang nasa kabilang bundok yung kausap.

Nung paglingon naman ni kuya Miel, parang nakakita ng multo. Magkakilala?

"Uy par ikaw pala yan. Nag-absent ka rin? HAHA!"

"Oo eh. Tinamad ako biglang pumasok. Dito nalang ako dumerecho."

"Wow grabe nang dahil sa katamaran."

"Eh ikaw ba bakit ka napadpad dito?"

"Ay, may date kasi ako eh. Nga pala Jorell, meet Karen. Karen, si Jorell kaibigan ko." Tapos inakbayan ako ni kuya. Kadate? Haha. Loko-loko rin tong kapatid ko eh.

"Loko-loko ka. Parang hindi ko kilala yang kapatid mo ah."

"Ay sabi ko nga kilala mo si Karen."

"Ay matanong ko lang, paano mo nga pala ako nakilala?"

"Nababanggit ka kasi sa akin ni Stephen dati." Awts.

"Hoy wag mo ngang binabanggit pangalan nung gagong yun sa harapan ko. Awww. Kaya love ko tong kapatid ko eh.

"Ay may nangyari ba? Sorry. Pero sige par una na ako. Nakita ko lang kasi kayo kaya dumaan muna ako saglit."

"Ah ganun ba? Sige Jor."

"Bye."

"Ay Karen kung ano mang ginawa sa iyo ni Stephen, wag mo nalang intindihin. He's not worth your beauty."

"Ay hehe thank you."

"And he's not worth your tears. Sige paalam."

Ay? Paano naman kaya niya nalaman na umiiyak-iyak ako nang dahil kay Stephen? :-/

Post a comment? [0] // Back to top // ~jendi