"We came together underneath the stars above. What started out as liking soon developed into love. I sense a certain something that, in my heart, felt so true that I knew I waited all my life to fall in love with you."

*JENDI ^_____^

Hey hey. Kilala ako sa nickname na Jeje. Nang may makaaway ako, ang tawag niya sakin ay Jendi o di kaya'y Jepoks. Haha. Nagustuhan ko nga kaya yun nalang ilagay ko rito. Try niyo nalang idecipher kung anong ibig sabihin nun ;) I wear eyeglasses so most people think of me as a geek, and I don't know why. I usually write stuff on my cellphone but since it was stolen by some girl, I'd do it here nalang.

Yung iba rito based on true life. I hope you'll like it! Comments are highly appreciated! :)



POSTS

Prologue
Chapter 1
Chapter 2

Layout: hasta mañana
Banners: reviviscent
Others: (1 | 2)


Chapter 1
Monday, November 29, 2010 || 4:48 AM

Oh my. I am so dead. First day of school, late ako. Naturingan pa namang batch representative tapos late on your first day? Oh my.

Ang ganda pa naman ng panaginip ko. Nakita ko si Kariza. She was with Simon, Stephen pati ako and we were laughing. Parang... ang saya-saya namin. The end. Lol. Ang ganda nu? Haha. Ngayon lang kasi ako nagkapanaginip na magkakasama kami.

Kapag minamalas ka nga naman oh, traffic pa! Argh! Lagi nalang ganito sa Quiapo! Kapag late ako nagigising, nagiging traffic na! Bakit ba kasi ang daming tao rito?!? My my.

Bumaba na ako sa Faura. Lecheng stop light yan oh, naabutan pa ako. Waaa, ang tagal. Time check : 6:40 AM. Grabe I am so dead. Maaga pa namang nagpapapasok kapag first day.

Sa wakas green light narin. Grabe, bakit ang daming tao? Tapos puro usok nalalanghap ko. Ano ba naman to. Eto ang ayaw ko sa Manila e, puro usok.

Usok. Usok. Usok. Wala nang ibang nalanghap kundi usok.

Pagdating ko ng school, nagmadali na akong tumakbo papunta sa quadrangle. How I wish na hindi pa tapos yung flag ceremony para makahabol pa ako kahit papaano.

"Argh! Lahat na ng kamalasan sa mundo napunta sakin! Akin na nga!" Sa sobrang hassle napasigaw na ako.

"Sorry miss, ha. Hindi kasi kita nakita."

"Hindi mo ako nakita? Ano ka, bulag? Argh! Whatever!" Yes, I know that was a bit rude pero nabadtrip na talaga ako. Hindi ba niya nakikita itong blue pin sa ID ko.

Supreme Student Government
3rd year batch representative
Karen C. Figueroa


Lol, yabang. Anyway, nakahabol naman ako sa flag ceremony. Wondering why nagmamadali talaga ako? May iaannounce kasi kaming mga batch representive eh. Napag-usapan na sa meeting.

Umakyat na ako sa stage. Pero before that siyempre inayos ko muna sarili ko, haha. "To all third year students, each class is required to have an acquaintance party on the 30th of June. For more information, please ask your homeroom advisers."

So yeah. Dumerecho na ako ng homeroom namin at umupo doon sa may pangalan ko. Dito kasi sa school namin, nakalagay na sa table yung pangalan ng uupo roon. Usually alphabetical yung order e. May nakaupo na sa left side ko pero hindi ko na muna siya pinansin.

Tapos may biglang pumasok sa room, yung guy awhile ago. Tapos umupo siya sa tabi ko. Siguro siya ang seatmate ko for this quarter.

"Hey. You were the guy awhile ago. Sorry kanina ha. Nagmamadali lang talaga ako. I hope you would forgive me." Habang naka-bow pa yan. Ay, ano to? Nasa Korea ka teh? Hahaha. Barahin daw ba sarili? Lol.

"Hindi okay lang yun. May I ask what is your name?" Wow, umeenglish si kuya. Haha. Pero in fairness ha, gwapo siya.

"Karen C. Figueroa. Pleasure to meet you." Tapos nakipag-handshake naman ako. Then he smiled at me. Oh my. May naaalala ako sa ngiting yun... Hay...

"Tao ka ba?" Ay ano raw? Haha weird ha.

"Bakit? Mukha ba akong aso?" Natawa nalang ako sa sarili ko, haha. Nilabas ko nalang yung notebook ko at nagdoodle ng kung anu-ano. Weird naman ng mga tao rito.

"Akala ko kasi puso kita." Parang... narinig ko na dati yun ah. Hay naman talaga...

"Oh bakit? May problema ba?" Tinanong niya ako. Nagbuntong-hininga lang ulit ako.

"Anong problema?" Inulit pa talaga niya ha.

"Masama na bang huminga ngayon?" Ayan. Napasigaw pa tuloy ako. "Sorry. May naalala lang kasi ako."

"Ano naman yun? Share ka naman diyan." He suddenly said. Ay, feeling close ka kuya? Haha.

"There's this guy three years ago who made a promise to me and I miss him so much. Sabi niya babalik siya pero... Hay... Basta. I guess you wouldn't understand naman."

Bigla niyang hinawakan yung kamay ko. He is one weird guy. Tapos makikita mo sa mga mata niya na masaya talaga siya. "Karen, ikaw nga yan." Tapos yinakap niya ako bigla. Oh my, he is really weird.

Kumalas ako sa pagkakayakap niya. "Sorry but do I know you?"

"You mean hindi mo na kami naaalala?" Sabi nung guy sa left ko. Oh my. They have the same face.

"Oh my."

"Yes. I was that guy three years ago."

Post a comment? [0] // Back to top // ~jendi